وی با توضیح اینکه لوگو (نشان) عضوی از هویت بصری یک مجموعه، شرکت و مؤسسه است، ادامه داد: در سال‌های اخیر استفاده از اپلیکیشن‌ها بسیار پررنگ شده‌ است و با آیکون‌های کوچکی سروکار داریم که نهایت اندازه آن‌ها یک سانتی‌متر در یک سانتی‌متر است. در عین حال این آیکون‌ها و نشان‌ها باید قابلیت موشن (حرکت و صدا) هم داشته باشند، بنابراین بسیاری از نشان‌ها و لوگوها نیاز به تغییر دارند تا خود را با این موضوع هماهنگ کنند.

این هنرمند عرضه گرافیک تأکید کرد: در کنار هماهنگی با تغییرات جهان، رشد هویت بصری (ری‌برندینگ) هم لازم است و اولین گام این موضوع در برندها، بازطراحی (ریدیزاین) نشانه (لوگو) است. این بازطراحی گاهی آرام‌آرام و تدریجی انجام می‌گیرد تا مخاطب بتواند خود را با تغییرات هماهنگ کند، موضوعی که مثلاً در تغییر نشان شرکت‌های خودروسازی می‌بینم.

وی پیرامون این پرسش که نخستین گام برای تغییر نشان یا هویت بصری چیست، اظهار داشت: در مرحله نخست، آسیب شناسی نسبت به هویت بصری قبلی می‌شود و چرایی تغییر آن بررسی می‌کنیم. سلایق شخصی و مخاطب آن و اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت را از کارفرما می‌پرسیم و بعد از آن کار را آغاز می‌کنیم.

مغروری توضیح داد: برخی مخالف هستند چون اعتماد به دنیای گرافیک ندارند و استدلالشان هم این است که لوگوی یا هویت بصری مذکور طی سال‌ها به این شکل ثابت بوده و اکنون با آن شناخته شده است. به همین دلیل، معمولاً در ایران روی لوگو خیلی تعصب دارند. به عنوان نمونه، من سال گذشته ری‌برندینگ دانشگاه صنعتی اصفهان را انجام می‌دادم ـ لوگوی دانشگاه صنعتی اصفهان از دانشگاه شریف اتخاذ شده است ـ و البته هنوز به نتیجه نرسیده است و شورایی که باید تصویب کنند، ضرورت این تغییر را نپذیرفته‌ اند که البته من دلایلم را اعلام کردم